Firwat gëtt am Spigel lénks a riets vertosch, mee uewen an ënnen net?

Ech huelen meng Schlësselen an déi lénks Hand. Da gesäit et am Spigel aus, wéi wann ech se an der rietser Hand géif halen. Leeën ech de Schlëssel par konter op mäi Kapp, bleift en och am Spigel um Kapp. Firwat vertauscht de Spigel lénks a riets awer uewen an ënnen net?

De Spigel vertauscht net lénks a riets. D’Schlësselen an der rietser Hand gesäis de och riets am Spigel.

Wéi dann? Ech gesinn dach, datt mäi Spigelbild se an der lénker Hand huet.

Däi Spigelbild huet se an hierer lénker Hand. Vun dir aus gesinn si se ower riets. D’Ausdréck „riets“ a „lénks“ sinn fest un d’Bléckrichtung vun enger Persoun gebonnen, a si keng fest Richtungen am Raum. Wat fir ons virum Spigel „riets“ ass, ass fir onst Spigelbild, wat aus dem Spigel erauskuckt, „lénks“. Dat ass genausou, wéi wann eng Persoun vis-à-vis vun dir steet, an dech ukuckt: Wann si den Aarm op hirer rietser Säit hieft, op watfir enger Säit gesäis du hiren Aarm dann uewen?

Moment! Si hieft hiren rietsen Aarm a kuckt mech. Da gesinn ech hiren Aarm op menger lénker Säit uewen.

Richteg. Wat fir deen een „riets“ ass, ass fir deen aneren „lénks“ wann déi zwee vis-à-vis stinn.

A wéi ass et dann mat „uewen“ an „ënnen“?

Uewen an ënnen si fest Richtungen am Raum, genausou wéi Osten a Westen, Süden an Norden. D‘Schlësselen um Kapp bleiwen uewen am Spigelbild. Genausou wéi d’Schlësselen riets an der Hand och riets am Spigelbild bleiwen.

Aus der Siicht vum Spigelbild sinn se ower lenks.

Jo. Wa mir behaapten, de Spigel géing riets a lénks austauschen, da versetze mir eis a Gedanken an eist Spigelbild. Dohier kennt dee ganzen Duercherneen!

Eieiei! Dat muss ech mer nach eemol roueg duerch de Kapp goe loossen.

Auteur: André Mousset/Joseph Rodesch/Michèle Weber
Photo © FNR