
shotshop.com
Bei Vollmound huet een dacks d'Gefill, datt ee méi schlecht schléift. Mee ass et wëssenschaftlech bewisen, dass de Mound eise Schlof beaflosst, Mister Science?
Do sinn d’Meenunge gedeelt. Dass de Mound tatsächlech eise Schlof beaflosst, wëlle Schwäizer Chronobiologen 2013 an enger Studie erausfonnt hunn. Allerdéngs hu si fir hir Ënnersichunge just 33 Probanden an de Schloflabo invitéiert. Bei Vollmound waren deenen hir Gehierstréim signifikant anescht ewéi bei anere Moundphasen. An d’Probanden hunn an dëser Zäit och manner geschlof – an och méi schlecht, esou hire subjektiven Androck – ewéi an aneren Nuechten.
Infobox
E Joer méi spéit dogéint huet e Grupp Fuerscher vum Münchener Max-Planck-Institut fir Psychiatrie keen Afloss vum Mound op eise Schlof fonnt. Heifir gouf de Schlof vun 1.265 Probande wärend 2.097 Nuechten analyséiert. Ouni signifikant Zesummenhäng ze fannen. Änlech Experimenter hu kanadesch Fuerscher 2016 mat bal 6.000 Kanner duerchgeféiert. Wat d’Schlofdauer bei Vollmound ugeet, goufen och hei héchstens minimal an – vun engem klinesche Standpunkt – onbedeitend Ënnerscheeder festgestallt.
Also schéngt de Mound awer keen Afloss op eise Schlof ze hunn?
Ganz esou einfach ass et net, well bei de Studien am Schloflabo gouf de Mound als Liichtquell bewosst ausgeblent. Dës kéint awer déi ënnerschiddlech Schloflängt, déi bei deenen anere Studien erauskomm ass, beaflosst hunn – quitte datt de festgestallten Ënnerscheed immens kleng war. Well e prächtege Vollmound um stärekloren Nuetshimmel ass déi zweetstäerkst natierlech Liichtquell no der Sonn. A Liicht beaflosst, wéi staark eise Kierper d’„Schlofhormon“ Melatonin ausschëtt.
Dann huet de Mound déi selwecht Wierkung op de Schlof ewéi meng Steeluucht um Nuetsdësch?
D’Studien, déi bis elo gemaach goufen, loossen dorop schléissen. Viru Kuerzem huet allerdéngs eng weider Studie genee de Géigendeel erausfonnt an domat nei Munitioun fir d’Fuerschung geliwwert. Wëssenschaftler vun der amerikanescher University of Washington hunn hire Probande Miessbraceleten ugedoen, déi hire Schlof wärend zwee Moundzyklen iwwerwaacht hunn.
Dat Interessant un der Studie: Fir dräi Probandegruppen haten d’Wëssenschaftler jeeweils 20–26 Persounen aus engem argentineschen Naturvollek rekrutéiert. Ee Grupp hat kee Stroum, een anere just zäitweis an deen drëtten huet an enger Stad gelieft. E véierte Propandegrupp huet aus 467 Studenten aus der Groussstad Seattle bestanen. Bei jiddwerengem vun de véier Gruppe gouf e periodesche Schlofrhythmus festgestallt. E puer Deeg virum Vollmound ass d’Schlofdauer miessbar erofgaangen: zirka 20 Minutte bis annerhallef Stonn manner ewéi bei Neimound. D’Kurve vun de véier Gruppe ware bei ville Punkten opfälleg änlech – och wann déi vill Luuchten an enger Groussstad dem Vollmound scho laang Konkurrenz maachen.
Ob dës Studie mat relativ wéineg Probanden an den eenzelne Gruppen tatsächlech e Richtungswiessel an der Fro no dem Afloss vum Mound op eise Schlof bréngt a wat an dësem Fall wuel déi genee Grënn wieren, dat wäert d’Zäit nach weisen. A grad dowéinst bleift d’Fuerschung spannend.
Effektiv e spannend Thema, zu deem et nach vill ze soe gëtt. Am Artikel hei ënnendrënner analyséiere mir weider Hypothesen méi am Detail:
Auteur: scienceRELATIONS/Kai Dürfeld
Éditeur: Michèle Weber (FNR)
Iwwersetzerin: Danièle Di Cato (why vanilla?)